Εκπροσωπώντας τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Πολεμιστών Κύπρου «ΕΛΔΥΚ 74» ,ήλθαμε σήμερα εδώ και εμείς οι συμπολεμιστές σου, μαζί με τους αγαπημένους σου συγγενείς, τους εκπροσώπους της εκκλησίας, της πολιτείας , της στρατιωτικής Ηγεσίας, της τοπικής Αυτοδιοίκησης και τους συντοπίτες σου τιμημένε ήρωα και συμπολεμιστή μας Νικολάου Λάμπρο για να κάνουμε τα αποκαλυπτήρια του μνημείου προς τιμήν σου, στον πανέμορφο αυτό χώρο το οποίο έγινε με την ευγενική φροντίδα και μέριμνα του Πολιτιστικού Συλλόγου Γυναικών Λεονταρίου «Η ΕΣΤΙΑ» και του Δήμου της ιδιαίτερης πατρίδας σου. Πήγαμε στην Κύπρο στις 17 Ιουλίου του 1973 με την 103 σειρά. Εντάχθηκες στην Δύναμη του 4ου Λόχου του Συντάγματος της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου γνωστότερης ως ΕΛΔΥΚ παίρνοντας και την επιπλέον ειδικότητα του κουρέα του Λόχου. Υπηρέτησες για ένα (1) χρόνο το υπόλοιπο της Στρατιωτικής θητείας σου και στις 19 Ιουλίου του 1974 μαζί με τους συναδέλφους σου της 103 σειράς έφυγες με το Α/Γ ΛΕΣΒΟΣ για την Ελλάδα για να απολυθείς από τις τάξεις του στρατού. Τα ξημερώματα της 20ης Ιουλίου όταν μάθαμε ότι οι Τούρκοι χτύπησαν την ΕΛΔΥΚ γυρίσαμε εθελοντικά για να πολεμήσουμε τον Τούρκο Εισβολέα. Επιστρέφοντας εντάχθηκες και πάλι στην δύναμη του 4ου Λόχου, αφήνοντας αυτή τη φορά τα σύνεργα του Κουρέα και πιάνοντας το όπλο σου, η πατρίδα και η ελευθερία σε κάλεσαν να υπερασπιστείς μαζί με τους υπόλοιπους άνδρες της ΕΛΔΥΚ, τα ιερά και τα όσια στο πεδίο της μάχης και της τιμής. Η πατριωτική σου συνείδηση, η γαλουχημένη από τους άξιους γονείς και δασκάλους σου, δεν σου επέτρεψε να κάνεις τίποτε άλλο εκτός από αυτό που θεωρούσες ότι ήταν το καθήκον σου. Ελαβες μέρος σε όλες τις μάχες που έδωσε η ΕΛΔΥΚ . Στην επιτυχημένη άμυνα του Στρατοπέδου μας κατά την άνανδρη νυχτερινή επίθεση των Τούρκων, την 22α προς 23η Ιουλίου του 1974, ενώ είχε υπογραφεί εκεχειρία, αλλά κυρίως στην 3ημερη επική μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ κατά την Β’ φάση του ΑΤΤΙΛΑ όπου και έπεσες ηρωικά μαχόμενος στις 16 Αυγούστου το απόγευμα , πλησίον του όρχου οχημάτων από εχθρικό βλήμα όλμου, γεγονός που επιβεβαίωσαν ο Λοχίας Πάσσιος Ευάγγελος και ο Στρατιώτης Τσεκούρας Γεώργιος ως αυτόπτες μάρτυρες, αποδεικνύοντας έτσι , τις από τα βάθη των αιώνων προερχόμενες αρετές του Έλληνα πολεμιστή, θάρρος , ανδρεία, ευψυχία, τόλμη, αυταπάρνηση, αυτοθυσία και τελικά θυσιάστηκες για την τιμή της πατρίδας και την ελευθερία του αδελφού Ελληνοκυπριακού λαού. Και όμως η πατρίδα σε ξέχασε και όχι μόνο αυτό. Για 24 ολόκληρα χρόνια αρνιόταν να δεχτεί ότι Ελληνες στρατιώτες συμμετείχαν στις επιχειρήσεις στην Κύπρο το 1974. Τόσο εσένα όσο και τους υπόλοιπους νεκρούς, αγνοούμενους και τραυματίες συμπολεμιστές μας, σας μετέφερε στην περίοδο του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου. Αν είναι ποτέ δυνατόν!!! Να έχεις γεννηθεί το 1952 και να σκοτώθηκες σε μάχη του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου. Σεβασμιότατε, Κυρίες και Κύριοι, Θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι στις τραγικές για την πατρίδα μας ημέρες του 1974 και παρά την γενική κατάρρευση που επικρατούσε κάποιοι αξιωματικοί με το Α Κεφαλαίο και όλοι οι στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ ορμώμενοι από την αγάπη τους για την πατρίδα και την ελευθερία, με άφθονο αίμα και θυσίες κράτησαν την Σημαία και την Τιμή της Πατρίδας μας ψηλά.
Ο Λάμπρος Νικολάου και οι υπόλοιποι νεκροί μας έχουν καταγραφεί στην συνείδησή μας ως « ΗΡΩΕΣ και ΑΞΙΑ τέκνα της Πατρίδας».
